De kunstenaars Astrid Salman en Fred Thoolen besloten om buiten de box te gaan werken door in elkaars werken te gaan “knoeien”. Een project dat ze het Pandora-project noemden. Het uitgangspunt was dat alles geoorloofd was. Het was een uitdaging en een aderlating en alles kwam voorbij: frustratie, euforie en impasse. Net als in de mythe kwamen er veel emoties boven in de verschillende werken, zoals angst, woede, verwondering, inzicht, bevrijding, gevangenschap en verdringing. Toen de box helemaal leeg was, bleef de Hoop over.

Alle werken komen voort uit hun eigen blauwdruk (concepten en beelden), hun ervaringen en hun totaal verschillende werkwijze waardoor het geheel een verrassend en beeldend narratief is geworden.